“Wat kan ik doen voor mevrouw? (nagaan of de persoon een vraag en verwachtingen heeft alvorens iets in gang te zetten)”

“Ik voel me uitgept maar ik heb de 2u niet voorbij zien gaan. (…) Over het algemeen weet je al die dingen wel, maar het is toch goed om het te zien in precieze voorbeelden. Het werken in kleine groepen was super: er werd beter geluisterd en gedeeld en het was rustiger. Snel, helder en duidelijk.”

“Rijke uitwisselingen met collega’s. Concreet advies. Ik vertrek met wat ik wou! Maar ik voel me gefrustreerd door de tijd (te kort)…”

“Het is belangrijk om regelmatig aan dit soort vormingen deel te nemen, al is het maar om de kans te geven aan de mensen om te delen waarmee ze zitten.”

“Dit zal me helpen om sommige situaties beter aan te kunnen.”

“Ik vertrek met het idee dat ik zinvol ben. Na mijn eerste bezoek, was ik klaar om er al mee te stoppen. Na het tweede, waren er nog steeds moeilijke punten. Nu denk ik echter dat het toch mogelijk is en ik wil dus niet opgeven.
Hoe kan je nuttig zijn terwijl je jezelf beschermt?
Ik ben er om eenzame momenten te verzachten door de persoon te bezoeken. Ik ben niet haar moeder, dochter, verpleegkundige enz. Ik ga proberen om een vaste dag uit te kiezen om haar te bezoeken.
Het evenwcht bewaren: noch dwang , noch verplichting, zowel voor haar als voor mij.”

“Ik vertrek met de driehoek van Karpman en de hulpkit van de redder. Ik heb nu nieuwe tools om mijn grenzen te stellen en een duidelijk kader voor mijn vrijwilligerswerk. Ik heb er iets meer vertrouwen in.”

“Ik vertrek met praktische manieren om dingen te zeggen/een kader te stellen: kunnen zeggen dat ik beschikbaar ben maar enkel voor X tijd, aagezien ik  nog andere dingen te doen heb.”

“Ik onthou de driehoek van Karpman en de 4 vragen.“

“Na de vorming moest ik terugdenken aan bepaalde gebeurtenissen. Ik heb me afgevraagd hoe ik toen zo kon reageren (mijn grenzen niet stellen). Ik heb me voorgenomen zo niet meer te reageren.
(Ook een feedback tov een anekdote) ik heb begrepen wat er is gebeurd en ik zal zonder twijfel in het vervolg anders reageren.”

“Enkele elementen van de vorming zijn door mijn hoofd blijven spoken en hebben mij geholpen om de manier waarop ik reageer, in vraag te stellen.
De driehoek is belangrijk.”

“Ik apprecieerde het kader (in functie van tijd, van wat ik wil delen enz.). Dat zijn sleutelwoorden die men regelmatig in vraag moet stellen.”